اعتقادات دینی

یکی از مباحث مشهور و سوالات اساسی در مورد دین این است که ما چه نیازی به دین داریم و مگر عقل ما نمی تواند خودش برنامه زندگی را بریزد و سعادت انسان را پایه ریزی کند.

جواب: عقل انسان در جهات مختلف محدودیت هایی دارد و نمی تواند برنامه کامل و جامعی برای زندگی تدوین کند. در این جا تنها به بحث اخلاق و نیاز اخلاق به دین می پردازیم.

مذهب پشتوانه ای برای اصول اخلاقی انسانی همچون عدالت، امانت، درستکاری ، برادری ، مساوات ، حق شناسی ، گذشت و ... است که زندگی انسان را نظم و آرامش می دهد چرا که بدون دین این اصول اخلاقی , اصالت خود را از دست می دهند و در حد یک سری توصیه های غیر لازم الاجرا و یک سری نصایح مشفقانه ای که اجرای آن خوب و نه لازم و اختیاری و نه اجباری است ، در می آیند لذا ضمانت اجرایی نخواهند داشت.

علاوه بر این , صفات اخلاقی بر یک سری کیفیات ذاتی و اعتقادی استوار هستند که از دین گرفته می شوند.

دین اصول اخلاقی را جهت می دهد و د رمسیر رشد و کمال و در راه صحیح, هدایت می کند. توضیح این که:

ممکن است عدالت، حقوق بشر, برادری و درست کاری را همه انسانها قبول کنند و خوب بدانند اما هر کس بر طبق عقیده و مسلک خود آن را جهت می دهد و یکی اجرای عدالت را به تجاوز به کشورهای ضعیف تفسیر می کند.